رواية ثلاث صرخات وحدها لا تكفي

احنا لازم هند*فنه بسرعه يلا يا شريف

اتر"ميت على الأرض أبكى واصر*خ واند*ب

الشعور بالذ*نب والحز*ن خلانى أهمل فى نفسى، لا بدور على أكل ولا بست*حمه ولا بتحرك من مكانى غير لو كوثر امرتنى

بعد تسع شهور جاتنى الآ*م الوضع، استنيت شريف يجيب دكتور او ياخدنى على المستشفى لكن كوثر قالت انا هولدك

كنت بخا*ف من كوثر ومقدرش أرفض ليها طلب، وكمان كنت محتاجه الشوربه إلى دماغى بينش*ق لو مشربتهاش

وانجبت طفل جميل زى القمر

كوثر حض*نت الطفل وقالت خليه معايا

انا صر*خت، عايزه ابنى فى حض*نى

كوثر حذر*تنى، انت مش فى وعيك وبتنا'مى من غير ما تشعرى ممكن تأ*ذى الطفل؟

رفضت، خدت ابنى فى حض*نى، لكن النوم اخدنى غص*ب عنى ونمت

كأنه حلم بيتكرر، شريف نازل فيا ضر*ب وشت*يمه

قت*لتى ابنك، قت*لتى ابنك

بصيت ملقتش ابنى جنبى، قت*لته ازاى؟ دا كان فى حض*نى

كوثر برقت عنيها، خنق*تيه يا هانم بدراعك من غير ما تشعرى، انتى هتودينا فى دا*هيه

احنا لازم هند*فنه بسرعه يلا يا شريف

اتر"ميت على الأرض أبكى واصر*خ واند*ب