رواية هتحدي الظروف كاملة بقلم/ فاطمة عيد

 

( يبصلها بهدوء ويسيبها ويقعد ع الكنبه .. تبصله بزهول وتقف قدامه وتحط ايدها ف وسطها )
روح : دا ايه دا بقي ان شاء الله ؟؟
( يرفع وشه ويبصلها )
زين : خير !
روح : بتعمل ايه هنا ؟؟
( زين يحط رجل ع رجل ويولع سېچlړھ ويبصلها ببرود )
زين : قاعد
روح پڼړڤژھ : انت بتستفزنى يعنى !
زين : ا...............
( يقاطعهم خبط الباب .. يقوم زين يقف ويبص لروح .. كانت لسه هتتكلم يحط ايه ع بقها يسكتها ويقرب من ودنها )
زين بهمس : افتحى الباب هتلاقيه بتاع دليفرى قوليله انا مطلبتش حاجه .. لو سألك انتى لوحدك ولا لا .. قوليله ف حاجه ! وحاولى تبينى انك لوحدك .. يلا

( روح تبصله باستغراب .. يشيل ايده من ع بقها )
زين : اوعى تغلطى فاهمه
روح : طب فهمنى
زين : مش وقته افتحى
( يدخل زين الاوضه ويرد الباب .. تتنهد روح وتفتح الباب تلاقيه بتاع دليفرى فعلا )
روح : ايوه !
دسوقى : البيتزا يا مدام
روح باستغراب : انا مطلبتش حاجه
دسوقى : ازاى يا فڼدم .. مش دا عنوان حضرتك
( يديها ورقه مكتوب فيها العنوان تشوفها روح وتبصله )
روح : تمام بس انا مطلبتش اى اكل
دسوقى : طب ف حد هنا غيرك
روح : ايه لازمه السؤال ؟
دسوقى : ممكن يكون هو اللى طلب يعنى
روح : لا مفيش حد غيرى .. اعتقد انك ملغبط ف العنوان
دسوقى : تمام .. اسف لازعاج حضرتك
روح : عادى ولا يهمك
( يمشي دسوقى وروح تقفل الباب .. يخرج زين من الاوضه )
روح : فهمنى بقي ف ايه ؟
زين : هتعرفى دلوقتى
روح : يوووه ما تقول وتخلصنى
زين : صدقينى مش وقته كلام اهدى
( يقعد ع الكنبه وهى تفضل واقفه مستغربه هو ناوى ع ايه او ايه اللى بيحصل اصلا .. شويه والباب ېخپط تانى )
زين : دا احمد .. افتحيله
روح باستغراب : لا بجد لازم افهم
زين : افتحى يا روح انجزى
( تتنهد جامد پڼړڤژھ وتروح تفتح تلاقيه احمد فعلا )
روح باستغراب مصطنع : احمد
احمد بابتسامه : طالعه من بقك زى السكر
روح : خير !!
احمد : هفضل واقف كده برضو .. متعلمتيش من المره اللى فاتت

روح : لا اتعلمت .. اتفضل
( توسع من قدام الباب .. يستغرب احمد وبعدين يدخل .. يتفاجئ بزين قاعد بيشرب سچl'ېړ وبيبتسم ببرود )
زين بابتسامه بارده : منور
( يتخض احمد من وجوده ويبتدى يتوتر )
زين : اقعد اقعد خلينا نقضى اليوم سوا
احمد پټۏټړ : زززززين ااااا .. ازيك .. ك كنت جاى اااا اشوفك
( يضحك زين بصوته كله ويقوم يقف ويبصله )
زين : جاى تشوفنى صح
( يمسكه من لياقه قميصه ويرزعه ف الحيطه مره واحده .. مناخيره تنزل وم .. يبصله احمد پڼړڤژھ ويديله بالبوكس جامد ف وشه لدرجه ان شڤايڤه اتعورت .. تشهق روح جامد وتتخض .. تقرب عشان تحوشه ېزعق زين )

زين بزعيق : ااااابعدى
( تتفزع من صوته وتبعد .. يمسك زين احمد ويديله بالبوكسات ف وشه واحمد ابتدى يدوخ جامد )
زين بعصپيه  : وشرف اهلى ما هرحمك
( يمسكه ويديله بوكس ېخپط ف الحيطه .. يقع احمد ع الارض وزين يديله بالرجول ف جنابه .. روح تصوت جامد لما تلاقيه فقد الوعى .. يجى كامل ومايسه ع الصوت )
كامل بخضه : ايه اللى بتعمله دا سيبه
زين پڼړڤژھ وكامل بيشده : مش هسيبه .. والله لاعرفه مين اللى فكر يلعب معاه ويحط الاعيب قذره زيه ويخربله حياته
( يشده كامل جامد ويقعده ويمسكه جامد )
كامل بزعيق : اهدى هتموته ف ايدك .. مايسه اتصلى بالاسعاف
( مايسه تتصل بالاسعاف .. زين يقعد بعصپيه  وشڤايڤه بتنــوف .. تقرب روح وترفع وشه تمسحله شڤايڤه بطرحتها .. يتأوه زين )
روح بخضه : بتوجعك
( يشاورلها ب لا ..تمسحله شڤايڤه بالراحه وبرقه عشان متوجعهوش .. شويه وتيجى الاسعاف تاخد احمد ويمشوا )
كامل : فكر مليون مره قبل ما تعمل مصيبه زى دى تانى
زين ببرود : اوك
كامل : طبعا لو سألتك عن سبب اللى حصل مش هتقولى كالعاده
زين : مش وقته
كامل : طيب يلا ندخل الشقه وسيب روح ترتاح
زين : انا هنام هنا
كامل : مينفعش.........
يقاطعه زين : انا رديت روح خلاص
( تتخض مايسه وكامل بفرحه ويسألوه ردها ازاى .. يحكلهم زين عن مشواره والكفاره اللى عملها .. يبتسموا ويباركولهم ويمشوا .. تقفل روح الباب وترجعله )
روح : انا محبتش احرجك قدامهم .. عشان كده روح نام هناك .. كلامى اللى كان من ساعه هو هو متغيرش