رواية كاملة
جوايا شىء تانى ابتديت افهمه مع الوقت والعشره بينا كنت فاكره طول الوقت دا انى بحب عمر وهو اللى بقلبي وخيالى بس وقت ما حسيت انى قريبه من المۏت لما كانوا بيحاولوا يغرقونى فى البانيو كل اللى كان فى بالى انت
عبدالله اترسم على وشه كل علامات الاستفهام والتعجب ..
رنا ايوا انت فكرت ازاى بتنتهى حياتى وانا ما عشتهاش صح ازاى هتنتهى وانا ما عشتهاش جنبك ومعاك ازاى ما اديتش لنفسي فرصه اعيش معاك برضا منى كل اللى فكرت فيه فى اللحظه دى انى محتجالك محتاجه للامان اللى مش بحسه الا معاك وانا مش قادره اتنفس كنت پصرخ باسمك يمكن تسمعنى وتجيلى لغايت ما غاب صوتى وتفكرى وانت اسمك على لسانى بعد ما صحيت ورغم فقدانى الذاكره بس كنت اكتر انسان حسيت جنبه باللامان وفعلا حبيتك
رنا ايوه بعترف انى حبيتك ولما رجعتلى الذاكره اتاكدت اكتر انك ملكتنى واتحول الحب لعشق وجنون بيك لدرجة انى مستحيل اتخيل حياتى من غيرك
عبدالله .. كنت مش قادر استوعب كل اللى بتقوله خفت اكون سرحت منها فى عالم تانى او اټجننت علشان مش قادر استوعب اى كلام اسمعه ويبعدها عنى بس قربها ليه فوقنى
رنا قاطعته بمۏت فيك ورميت ورا ضهرى كل اللى فات مش فاكره غير انى بحبك وبس بحبك بكل حالاتك ومهما تعمل
رنا ممم
عبدالله يعنى كل اللى قولتيه دا جواب نهائي
رنا ايوا بقى
عبدالله احلفى
رنا تصدق انك رخم
وجت تقوم شدها عليه ...
عبدالله .. قربتها جوه حضنى وانا نفسي اخبيها جوايا عمرى ما هبعدها عن حضنى تانى مكانها بحضنى لاخر لحظه فى عمرى
عبدالله قلب حبيبك انتى
وانا منتظره اشوف وقع المفاجأه على ملامحه من اول ما سمعت الخبر وانا بحلم باللحظه دى انا حامل
عبدالله .. فضلت ثوانى مش مستوعب الجمله معقول انا سمعت صح
عبدالله رنا انتى قولتى ايه
رنا قولت انى حامل والشهر التالت كمان يعنى كمان ست شهور وهتبقى بابا وانا هبقى ماما
قرب منى وشلنى فعلا وقالى ناوى اتهور
وبعد مرور 6 سنوات ........
لين ماما الغدا خلص انا جايه من المدرسه مېته من الجوع
رنا خلاص حبيبة ماما امينه بتحضر اهو
مريم لين تعالى غيرى القناه دى بقى وهاتى مسلسل
عمر لا ياتيته انا عايز سبونج بوب مليش دعوه
مريم انت قاعد